Afgelopen zondag stond er alweer een kraker op het programma. De nummer tegen de nummer 8 van de ranglijst. Deze spannende 2 wedstrijd werd gespeeld om 14.30 op het veld van Hockeer in Cadier en keer. Natuurlijk begon ook deze wedstrijd alweer te laat.
Tot overmaat van ramp kreeg ik vlak voor het begin van de wedstrijd te horen dat ik keeper was. Nu zal ik jullie vertellen waarom dit z'on ramp voor mij is. De laatste keer dat ik keeper ben geweest had ik de volgende dag mijn hele gezicht vol met rode uitslag van de keepershelm. Ondanks mijn tegenstribbelen kwam ik er helaas niet onderuit. Dus begon ik, met mijn gezicht totaal ingepakt in haarbanden, vanaf de eerste minuut in de goal.
Het duurde tot mijn verbazing niet lang voordat de 0 -1, voor ons, op het scorebord stond. Deze euforie was maar van korte duur want bij rust stond het alweer 1-1. Uiteindelijk hebben wij de met 3-1 verloren. Voor ons een hele prestatie als nagaat dat we eerder met 0-9 verloren hadden.
Tijdens de wedstrijd hebben we ons groen en geel geergert aan het onsprotieve gedrag van onze tegenstander. Zij hadden totaal geen respect voor ons. Dit blijkt wel uit het feit dat tijdens de wedstrijd een speelsters van onze kant gebleseerd raakt. Wanneer wij vragen om het spel even stop te leggen krijgen wij een grote mond terug. Opvallend was dat nummer 13 (met de grootste mond) zei: 'waarom moeten wij stoppen, ze is toch uit het veld.' 'Dan is dat toch niet ons probleem.' Terwijl onze speelsters langs de kant zat te huilen. Wanneer iemand zich toch zo harteloos,brutaal en onsportief gedraagt hoor je toch niet op het hockeyveld thuis. Ze had het trouwens niet van een vreemde want ook haar vader stond langs de kant te roepen, 'maak ze af, haal ze neer.' Zo zie je maar weer de appel valt niet ver van de boom!
Dit onsportieve gedrag komt steeds vaker voor en niet alleen bij hockey. Wanneer je een sport doet moet je naar mijn mening ook sportief zijn. En waneer je dat niet kunt moet je niet gaan sporten. Sport moet leuk zijn en leuk blijven!
Tot overmaat van ramp kreeg ik vlak voor het begin van de wedstrijd te horen dat ik keeper was. Nu zal ik jullie vertellen waarom dit z'on ramp voor mij is. De laatste keer dat ik keeper ben geweest had ik de volgende dag mijn hele gezicht vol met rode uitslag van de keepershelm. Ondanks mijn tegenstribbelen kwam ik er helaas niet onderuit. Dus begon ik, met mijn gezicht totaal ingepakt in haarbanden, vanaf de eerste minuut in de goal.
Het duurde tot mijn verbazing niet lang voordat de 0 -1, voor ons, op het scorebord stond. Deze euforie was maar van korte duur want bij rust stond het alweer 1-1. Uiteindelijk hebben wij de met 3-1 verloren. Voor ons een hele prestatie als nagaat dat we eerder met 0-9 verloren hadden.
Tijdens de wedstrijd hebben we ons groen en geel geergert aan het onsprotieve gedrag van onze tegenstander. Zij hadden totaal geen respect voor ons. Dit blijkt wel uit het feit dat tijdens de wedstrijd een speelsters van onze kant gebleseerd raakt. Wanneer wij vragen om het spel even stop te leggen krijgen wij een grote mond terug. Opvallend was dat nummer 13 (met de grootste mond) zei: 'waarom moeten wij stoppen, ze is toch uit het veld.' 'Dan is dat toch niet ons probleem.' Terwijl onze speelsters langs de kant zat te huilen. Wanneer iemand zich toch zo harteloos,brutaal en onsportief gedraagt hoor je toch niet op het hockeyveld thuis. Ze had het trouwens niet van een vreemde want ook haar vader stond langs de kant te roepen, 'maak ze af, haal ze neer.' Zo zie je maar weer de appel valt niet ver van de boom!
Dit onsportieve gedrag komt steeds vaker voor en niet alleen bij hockey. Wanneer je een sport doet moet je naar mijn mening ook sportief zijn. En waneer je dat niet kunt moet je niet gaan sporten. Sport moet leuk zijn en leuk blijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten